KRYSTIAN LUPA

(ur. 7 XI 1943 w Jastrzębiu-Zdroju)

Reżyser teatralny, scenograf, grafik, autor scenariuszy teatralnych, adaptator, tłumacz, pedagog w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, autor opracowań muzycznych własnych przedstawień. Początkowo studiował na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W latach 1963–69 odbył studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (dyplom na Wydziale Grafiki, 1969), później przez dwa lata studiował reżyserię filmową w Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, a następnie reżyserię teatralną w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie (1973–1977; dyplom 1978). Debiutował jeszcze jako student Rzeźnią Sławomira Mrożka w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie (1976). Po studiach związał się z dwiema scenami: Teatrem im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze, gdzie z grupą młodych aktorów, zafascynowany poglądami Carla Gustava Junga, prowadził poszukiwania nowych form teatralnego wyrazu (od roku 1977), i ze Starym Teatrem w Krakowie, który od roku 1980 stał się miejscem, gdzie Lupa pracuje najczęściej. Okres jeleniogórski to przede wszystkim spektakle autorskie, manifesty artystyczne: Przezroczysty pokój (1979) i Kolacja (1980), oraz inscenizacje sztuk Stanisława Ignacego Witkiewicza: Nadobnisie i koczkodany (1978), Pragmatyści (1981) i Maciej Korbowa i Bellatrix (1986). Przedstawienia te, nazwane przez reżysera "Teatrem Ujawnienia", traktowały teatr jako jedną z możliwości poznania i przekroczenia granic ludzkiej osobowości. Syntezą tego kierunku poszukiwań stał się spektakl wg powieści Po tamtej stronie Alfreda Kubina – Miasto snu w Starym Teatrze w Krakowie (1985), który był rodzajem podróży w głąb jaźni. Następne przedstawienia powstałe w Starym Teatrze stanowiły zwrot w problematyce – reżyser podjął temat problemów etycznych oraz zgłębiał sytuację duchową człowieka w okresie wielkiej przemiany kulturowej. Były to: Marzyciele Roberta Musila (1988), Bracia Karamazow wg Fiodora Dostojewskiego (1990, wznowienie 1999), Malte albo tryptyk marnotrawnego syna wg Rainera Marii Rilkego (1991), Kalkwerk wg Thomasa Bernharda (1992, 2003) i dwa spektakle wg Lunatyków Brocha – Lunatycy. Esch, czyli Anarchia (1995) oraz Lunatycy. Huguenau, czyli Rzeczowość (1998). Kalkwerk rozpoczął przygodę Lupy z twórczością Bernharda (później powstały Immanuel Kant w Teatrze Polskim we Wrocławiu, 1996; Rodzeństwo w Starym Teatrze w Krakowie, 1996, 2003; Auslöschung – Wymazywanie w Teatrze Dramatycznym w Warszawie, 2001; i Na szczytach panuje cisza tamże, 2006) – która stała się okazją zgłębienia irracjonalnych mechanizmów osobowości i eksperymentów na temat "medialnego aktorstwa". Od Immanuela Kanta rozpoczęła się stała współpraca Lupy z Teatrem Polskim we Wrocławiu – powstały tam później Dama z jednorożcem wg Hanny Wendling Brocha i Kuszenia cichej Weroniki Musila (1997), Azyl wg Na dnie Maksima Gorkiego (2003) oraz pozostające w repertuarze od roku 1999 Prezydentki Wernera Schwaba (które w kwietniu 2008 roku zostały zagrane po raz dwusetny, co jest rekordem, jeśli idzie o liczbę spektakli inscenizacji artystycznej). Kuszenie cichej Weroniki jako samodzielne przedstawienie zostało w lekko zmodyfikowanej obsadzie wznowione w roku 2009 z okazji przyznania reżyserowi teatralnego Oscara, czyli Europejskiej Nagrody Teatralnej, i międzynarodowego festiwalu "Świat miejscem prawdy". Inne ważne przedstawienia Lupy to Powrót Odysa Stanisława Wyspiańskiego w Starym Teatrze w Krakowie (1981) i Teatrze Dramatycznym w Warszawie (1999), Szkice z "Człowieka bez właściwości" Roberta Musila w PWST w Krakowie (dyplom Wydziału Aktorskiego, 1990), Płatonow wiśniowy i oliwkowy wg Antona Czechowa tamże (dyplom Wydziału Aktorskiego, 1996), Mistrz i Małgorzata wg Michaiła Bułhakowa w Starym Teatrze w Krakowie (2002), Stosunki Klary Dei Loher w Teatrze Rozmaitości w Warszawie (2003),Zaratustra wg Friedricha Nietzschego i Einara Schleefa w Starym Teatrze w Krakowie (2004) oraz osnute na biografii Andy’ego Warhola Factory 2 w Starym Teatrze w Krakowie (2008). W roku 2009 reżyser rozpoczął w Teatrze Dramatycznym w Warszawie prace nad dyptykiem Persona. Pierwsza część – Persona. Marilyn – poświęcona została Marilyn Monroe, część druga (2010) – Persona. Ciało Simone – zaś Simone Weil. Lupa sporo też reżyseruje poza granicami Polski – najważniejsze spektakle to: Solaris wg Stanisława Lema w Düsseldorfer Schauspielhaus (2005), Trzy siostry Czechowa w American Repertory Theatre w Bostonie (2005), Czarodziejski flet Wolfganga Amadeusa Mozarta w Theater an der Wien (2006) i Mewa Czechowa w Teatrze Aleksandryjskim w Sankt Petersburgu (2007). W przygotowaniu Końcówka Samuela Becketta w Madrycie (2010). Od roku 1983 jest pedagogiem w krakowskiej PWST (od 1993 w stopniu profesora; w latach 1990–96 pełnił też funkcję dziekana Wydziału Reżyserii Dramatu). Dla wielu przedstawicieli młodego pokolenia reżyserów Lupa to mistrz artystyczny i duchowy przywódca. Reżyser jest zdobywcą wielu prestiżowych nagród teatralnych w Polsce i za granicą, w tym Nagrody im. Konrada Swinarskiego za reżyserię Marzycieli (1988), nagrody krakowskiej filii Fundacji Kultury Polskiej za całokształt dokonań artystycznych (1991), Nagrody im. Leona Schillera za wybitne osiągnięcia w dziedzinie reżyserii (1992) oraz licznych laurów na festiwalach krajowych i zagranicznych, m.in. Nagrody Krytyków Francuskich dla Lunatyków za najlepszy spektakl zagraniczny pokazywany we Francji w sezonie 1998/1999. W roku 2001 Lupa został odznaczony austriackim Krzyżem Honorowym I klasy za działalność w dziedzinie nauki i sztuki, rok później francuskim Orderem Sztuk Pięknych i Nauk Humanistycznych, a w 2003 – Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Lupa jest też autorem książek Utopia i jej mieszkańcy (1994), Labirynt (2002), Podglądania(2003) oraz Utopia 2. Część 1 – Penetracje (2003). Labirynt i Podglądania były nominowane do Nagrody Literackiej Nike. Grzegorz Niziołek poświęcił Lupie książkę Sobowtór i utopia. Teatr Krystiana Lupy (1997), był także redaktorem pokonferencyjnego tomu referatów Gry z chaosem. O teatrze Krystiana Lupy (2005). Ukazało się ponadto kilka wywiadów-rzek z reżyserem (m.in. Jak by to powiedzieć... Rozmowy z Krystianem Lupą Krystyny Gonet, 2002; Podróż do Nieuchwytnego. Rozmowy z Krystianem Lupą Beaty Matkowskiej-Święs, 2003; i specjalny, polsko-angielski zeszyt "Notatnika Teatralnego" Krystian Lupa. Rozmowy/Conversations, 2009 nr 54–55).

Spis prac Krystiana Lupy

The List of Krystian Lupa’s Works

Reżyserie [directing]

  • Sławomir Mrożek, Rzeźnia [The Slaughterhouse], Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie, 8 V 1976 [również scenografia; also set design].
  • Stanisław Ignacy Witkiewicz, Nadobnisie i koczkodany [Dainty Shapes and Hairy Apes], Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna w Krakowie, 15 I 1977 [dyplom Wydziału Aktorskiego; diploma production of the Acting Department/również scenografia; also set design].
  • Leonid Andrejew, Życie człowieka [The Life of Man], Teatr im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze, 2 VII 1977 [również scenografia; also set design].
  • Witold Gombrowicz, Iwona, księżniczka Burgunda [Yvonne, Princess of Burgundy], Stary Teatr w Krakowie, 8 I 1978 [również scenografia; also set design].
  • Stanisław Ignacy Witkiewicz, Wariat i zakonnica [The Madman and the Nun], Teatr Telewizji [Television Theater], 20 I 1978 [również scenografia; also set design].
  • Stanisław Ignacy Witkiewicz, Nadobnisie i koczkodany, Teatr im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze, 19 II 1978 [również scenografia; also set design].
  • Frank Wedekind, Demon ziemi [The Demon of the Earth], Teatr Bagatela w Krakowie, 25 VI 1978 [również przekład i scenografia; also translation and set design].
  • Krystian Lupa, Przezroczysty pokój [The Transparent Room], Teatr im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze, 17 II 1979 [również scenografia; also set design].
  • Stanisław Przybyszewski, Matka [The Mother], Teatr im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze, 4 IX 1979 [również scenografia; also set design].
  • Krystian Lupa, Kolacja [The Supper], Teatr im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze, 27 IV 1980 [również scenografia; also set design].
  • Stanisław Wyspiański, Powrót Odysa [The Return of Odysseus], Stary Teatr w Krakowie, 1 VI 1981 [również opracowanie tekstu i scenografia; also text adaptation and set design].
  • Stanisław Ignacy Witkiewicz, Pragmatyści [The Pragmatists], Teatr im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze, 25 X 1981 [również scenografia; also set design].
  • Sławomir Mrożek, Pieszo [On Foot], Teatr im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze, 13 II 1982 [również scenografia; also set design].
  • Stanisław Ignacy Witkiewicz, Bezimienne dzieło [The Anonymous Work: Four Acts of a Rather Nasty Nightmare], Stary Teatr w Krakowie, 19 XII 1982 [również scenografia i opracowanie muzyczne; also set design and music deliberation].
  • Witold Gombrowicz, Yvonne, Burgundi hercegnő [Iwona, księżniczka Burgunda], Veszprémi Petőfi Színház [Teatr im. S. Petőfiego w Veszprem] (Węgry) [Hungary], 11 III 1983 [również scenografia; also set design].
  • Witold Gombrowicz, Ślub [The Wedding], Teatr im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze, 9 III 1984 [również scenografia; also set design].
  • Stanisław Ignacy Witkiewicz, Pragmatyści, Teatr Telewizji, 8 VI 1984 [również scenografia; also set design].
  • Krystian Lupa, Siedem snów w państwie snów [Seven Sleeps in the Country of Sleep] wg Po tamtej stronie Alfreda Kubina [according to The Other Side by Alfred Kubin], Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna w Krakowie, III 1985 [dyplom Wydziału Aktorskiego; diploma production of the Acting Department/również opieka pedagogiczna i scenografia; also tutoring and set design].
  • Krystian Lupa, Miasto snu [The City of Sleep] wg Po tamtej stronie Alfreda Kubina, Stary Teatr w Krakowie, 25 i 26 V 1985 [również scenografia; also set design].
  • Stanisław Ignacy Witkiewicz, Maciej Korbowa i Bellatrix [Maciej Korbowa and Bellatrix], Teatr im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze, 6 IV 1986 [również scenografia; also set design].
  • Robert Musil, Marzyciele [The Dreamers], Stary Teatr w Krakowie, 28 II 1988 [również scenografia; also set design].
  • Fiodor Dostojewski, Bracia [The Brothers]. Dialogi o miłości i zbrodni, o Bogu i szatanie z powieści "Bracia Karamazow" Fiodora Dostojewskiego [according to The Brothers Karamazov by Fyodor Dostoyevsky], Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna w Krakowie, 26 i 27 XI 1988 [dyplom Wydziału Aktorskiego; diploma production of the Acting Department/również scenografia; also set design].
  • Robert Musil, Szkice z "Człowieka bez właściwości" Roberta Musila [Sketches from ‘The Man without Qualities’by Robert Musil], Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna w Krakowie, 1 i 2 II 1990 [dyplom Wydziału Aktorskiego; diploma production of the Acting Department/również opieka pedagogiczna i scenografia; also tutoring and set design].
  • Fiodor Dostojewski, Bracia Karamazow, Stary Teatr w Krakowie, 10 i 11 IV 1990 [również adaptacja i scenografia; also text adaptation and set design].
  • Rainer Maria Rilke, Malte albo tryptyk marnotrawnego syna [Malte], Stary Teatr w Krakowie, 19 i 20 XII 1991 [również apokryfy i scenografia; also apocryphas and set design].
  • Robert Musil, Marzyciele, Teatr Telewizji, 9 I 1992 [również scenografia; also set design].
  • Thomas Bernhard, Kalkwerk [The Lime Works], Stary Teatr w Krakowie, 7 XI 1992 [również adaptacja, apokryfy i scenografia; also text adaptation, apocryphas and set design].
  • Stanisław Ignacy Witkiewicz, Maciej Korbowa i Bellatrix, Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna w Krakowie, 8 i 9 II 1993 [dyplom Wydziału Aktorskiego; diploma production of the Acting Department/również scenografia; also set design].
  • Robert Musil, W stronę Klarysy [Toward Clarisse]. Szkice z "Człowieka bez właściwości" Roberta Musila, Teatr Telewizji, 2, 9 i 16 XII 1993 [również adaptacja, scenografia i opracowanie muzyczne; also text adaptation, set design and music deliberation].
  • Hans Christian Andersen, Stary dom [The Old House], Teatr Telewizji, 29 I 1995.
  • Hermann Broch, Lunatycy. Esch, czyli Anarchia [The Sleepwalkers. Esch or Anarchy], Stary Teatr w Krakowie, 11 II 1995 [również adaptacja i scenografia; also text adaptation and set design].
  • Thomas Bernhard, Kalkwerk, Teatr Miejski w Beer Sheva (Izrael) [Israel], 3 VI 1995 [również adaptacja i scenografia; also adaptation and set design].
  • Thomas Bernhard, Immanuel Kant [Immanuel Kant], Teatr Polski we Wrocławiu, 13 I 1996 [również opracowanie tekstu i scenografia; also text adaptation and set design].
  • Anton Czechow, Płatonow wiśniowy i oliwkowy [Platonov Cherrish and Olive] wg Płatonowa [according to Platonov], Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna w Krakowie, 30 IV i 1 V 1996 [dyplom Wydziału Aktorskiego; diploma production of the Acting Department/również opieka pedagogiczna i scenografia; also tutoring and set design].
  • Thomas Bernhard, Rodzeństwo [Ritter, Dene, Voss], Stary Teatr w Krakowie, 19 X 1996 [również scenografia; also set design].
  • Krystian Lupa, Dama z jednorożcem [The Lady with the Unicorn]: Hermann Broch, Hanne Wendling [Hanne Wendling], Robert Musil, Kuszenie cichej Weroniki [The Temptation of Quiet Veronica], Teatr Polski we Wrocławiu, 17 V 1997 [również scenografia; also set design].
  • Thomas Bernhard, Immanuel Kant, Teatr Telewizji, 4 IX 1997 [również opracowanie tekstu i scenografia; also text adaptation and set design].
  • Yasmina Reza, Sztuka [Art], Stary Teatr w Krakowie, 16 XI 1997 [również scenografia; also set design].
  • Thomas Bernhard, Kalkwerk, Teatr Telewizji, 8 X 1998 [również adaptacja, apokryfy i scenografia; also text adaptation, apocryphas and set design].
  • Hermann Broch, Lunatycy. Huguenau, czyli Rzeczowość [The Sleepwalkers. Huguenau or Matter-of-factness], Stary Teatr w Krakowie, 23 i 24 X 1998 [również adaptacja i scenografia; also text adaptation and set design].
  • Stanisław Wyspiański, Powrót Odysa, Teatr Dramatyczny w Warszawie [Warsaw], 27 II 1999 [również opracowanie tekstu i scenografia; also text adaptation and set design].
  • Lidia Wilk, Julia [Julia], Teatr Telewizji, 16 V 1999 [również scenariusz i scenografia; also script and set design].
  • Werner Schwab, Prezydentki [The Presidents], Teatr Polski we Wrocławiu, 17 IX 1999 [również opracowanie tekstu, scenografia i opracowanie muzyczne; also text adaptation, set design and music deliberation].
  • Fiodor Dostojewski, Bracia Karamazow, Stary Teatr w Krakowie, 18 i 19 XII 1999 [wznowienie; renewal/również adaptacja i scenografia; also text adaptation and set design].
  • Thomas Bernhard, Auslöschung – Wymazywanie [The Extinction], Teatr Dramatyczny w Warszawie, 8 i 9 III 2001 [również przekład, scenariusz i scenografia; also translation, script and set design].
  • Robert Musil, Kuszenie cichej Weroniki, Teatr Telewizji, 8 IV 2001 [również adaptacja i scenografia; also text adaptation and set design].
  • Hermann Broch, Hanna Wendling, Teatr Telewizji, 14 X 2001 [również adaptacja i scenografia; also text adaptation and set design].
  • Robert Musil, Die Schwärmer [Marzyciele], Thalia Theater w Hamburgu (Niemcy) [Germany], 23 XI 2001 [również scenografia; also set design].
  • Michaił Bułhakow, Mistrz i Małgorzata [Master and Margarita], Stary Teatr w Krakowie, 9 i 10 V 2002 [również adaptacja, apokryfy i scenografia; also text adaptation, apocryphas and set design].
  • Maksim Gorki, Azyl [Asylum] wg Na dnie [according to The Lower Depths], Teatr Polski we Wrocławiu, 24 I 2003 [również opracowanie tekstu i scenografia; also text adaptation and set design].
  • Dea Loher, Stosunki Klary [Clara’s Relationships], Teatr Rozmaitości w Warszawie, 5 IV 2003 [również scenografia; also set design].
  • Thomas Bernhard, Kalkwerk, Stary Teatr w Krakowie, 7 V 2003 [wznowienie; renewal/również adaptacja, apokryfy i scenografia; also text adaptation, apocryphas and set design].
  • Thomas Bernhard, Rodzeństwo, Stary Teatr w Krakowie, 21 V 2003 [wznowienie; renewal/również scenografia; also set design].
  • Friedrich Nietzsche, Einar Schleef, Zaratustra [Zarathustra], Stary Teatr w Krakowie, 27 VI 2004 [Hellenic Festival SA w Atenach (Grecja) [Greece]]; 7 V 2005 [również adaptacja i scenografia; also text adaptation and set design].
  • Niedokończony utwór na aktora [Unfinished Work for an Actor]: Anton Czechow, Mewa [The Seagull], Yasmina Reza, Sztuka hiszpańska [The Spanish Art], Teatr Dramatyczny w Warszawie, 1 i 2 X 2004 [również adaptacja, scenografia i opracowanie muzyczne; also text adaptation, set design and music deliberation].
  • Stanisław Lem, Solaris [Solaris], Düsseldorfer Schauspielhaus (Niemcy), 11 II 2005 [również adaptacja i scenografia; also text adaptation and set design].
  • Anton Czechow, Three Sisters [Trzy siostry], American Repertory Theatre w Bostonie (USA), 30 XI 2005 [również opracowanie tekstu i scenografia; also text adaptation and set design].
  • Wolfgang Amadeus Mozart, Czarodziejski flet [The Magic Flute], Theater an der Wien (Austria), 13 V 2006 [również scenografia i światło; also set design and lighting].
  • Thomas Bernhard, Na szczytach panuje cisza [Over All the Mountain Tops], Teatr Dramatyczny w Warszawie, 23 IX 2006 [również opracowanie tekstu i scenografia; also text adaptation and set design].
  • Anton Czechow, Mewa, Teatr Aleksandryjski w Sankt Petersburgu (Rosja) [Russia], 15 IX 2007 [również opracowanie tekstu i scenografia; also text adaptation and set design].
  • Krystian Lupa, Factory 2 [Factory 2], Stary Teatr w Krakowie, 16 II 2008 [również scenariusz i scenografia; also script and set design].
  • Peter Weiss, Marat/Sade [Marat/Sade], Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna w Krakowie, III 2008 [warsztat Wydziału Aktorskiego; work in progress of the Acting Department/opieka pedagogiczna; tutoring].
  • Persona. Marilyn [Persona. Marilyn], Teatr Dramatyczny w Warszawie, 18 IV 2009 [również scenariusz i scenografia; also script and set design].
  • Robert Musil, Kuszenie cichej Weroniki, Teatr Polski we Wrocławiu, 29 VI 2009 [wznowienie; renewal/również adaptacja, własne teksty i scenografia; also text adaptation, apocryphas and set design].
  • Persona. Ciało Simone [Persona. Simone's Body], Teatr Dramatyczny w Warszawie, 13 II 2010 [również scenariusz i scenografia; also script and set design].
  • Samuel Beckett, Fin de partida [Końcówka; Endgame], Teatro de La Abadía w Madrycie (Hiszpania) [Spain], 7 IV 2010.

Scenografie dla innych reżyserów [set designs for the other directors]

  • Henryk Tadeusz Czarnecki i Jerzy Święch, Państwo Ulianoff przybyli do Krakowa [Mr. and Ms. Ulianoff Have Arrived to Cracow], reż. Jerzy Święch, Stary Teatr w Krakowie, 26 XI 1977.
  • Johann Wolfgang Goethe, Ifigenia w Taurydzie [Iphigenia in Tauris], reż. Alina Obidniak, Teatr im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze, 12 II 1978.
  • Alfonso Vallejo, Przezroczyste zero [The Transparent Zero], reż. Wojciech Ziemiański, Fundacja PROSCEM we Wrocławiu, 12 X 1992.
  • Juliusz Słowacki, Beniowski [Benyovszky], reż. Tadeusz Malak, Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna w Krakowie w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie, 17 VI 1996.

Role teatralne [theatrical roles]

  • Adwokat Havisham – Frances Hodgson Burnett, Mały lord [Little Lord Fauntleroy], reż. Mikołaj Grabowski, Teatr Telewizji, 3 IV 1994.
  • Reżyser – Tadeusz Konwicki, Zwierzoczłekoupiór [The Anthropos-spectre-beast], reż. Mikołaj Grabowski, Teatr Telewizji, 1 i 5 XI 1995.
  • Jan z młyna – Astrid Lindgren, Dzieci z Bullerbyn [The Six Bullerby Children], reż. Mikołaj Grabowski, Teatr Telewizji, 8 IX 1996.
  • Głos Mówcy – Eugène Ionesco, Krzesła [The Chairs], reż. Jacek Ostaszewski, Teatr Współczesny w Szczecinie, 23 I 1999.
  • Głos z offu – Sylviane Dupuis, Drugi upadek albo Godot, akt III [The Second Fall or Godot, act III], reż. Jacek Jabrzyk, Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna w Krakowie, 28 XI 2006.

Inne [other works]

  • Bogusław Schaeffer, Audiencja III, czyli Raj Eskimosów [Audience III or Eskimo Paradise], reż. Ewa Sobiech i Wojciech Ziemiański, Teatr im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze, 1 II 1986 [opieka artystyczna; artistic tutoring].
  • Aleksander Fredro, Świeczka zgasła [The Candle has switched off]/Sławomir Mrożek, Czarowna noc [The Magical Night], reż. Bartłomiej Wyszomirski, Teatr Polski w Szczecinie, 12 III 1995 [opieka artystyczna; artistic tutoring].
  • Stanisław Lem, Maska [The Mask], reż. Ziuta Zającówna, Teatr Ludowy w Krakowie, 23 III 1996 [opieka artystyczna; artistic tutoring].
  • Dorota Terakowska, Czekając na cud [Waiting for the Miracle], reż. Magdalena Ostrokólska, Teatr Bagatela w Krakowie, 28 IV 1996 [opieka artystyczna; artistic tutoring].
  • Anton Czechow, Trzy siostry, reż. Łukasz Kos i Jacek Papis, Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna w Krakowie, I 1998 [dyplom Wydziału Aktorskiego; diploma production of the Acting Department/opieka artystyczna i scenografia; artistic tutoring and set design].
  • Maksim Gorki, Letnicy – opowieść [Summerfolk: the Story] wg Letników [according to Summerfolk], reż. Giovanny Castellanos, Karina Piwowarska, Krzysztof Rekowski i Marcin Grota, Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna w Krakowie, 3 IV 2000 [dyplom Wydziału Aktorskiego; diploma production of the Acting Department/opieka pedagogiczna i scenografia; tutoring and setdesign].
  • Maksim Gorki, Letnicy – wariacje [Summerfolk: the Variations] wg Letników, reż. Ireneusz Janiszewski i Michał Kotański, Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna w Krakowie, 4 IV 2000 [dyplom Wydziału Aktorskiego; diploma production of the Acting Department/opieka pedagogiczna i scenografia; tutoring and set design].

Opracował Jarosław Minałto